آدمها...

آدمها همدیگر را پیدا می کنند...

از فاصله های خیلی دور، از تهِ نسبت های نداشته...

انگار جایی نوشته بود که این ها باید کنار هم باشند!!

می شوند همدم ، می شوند دوست ، می شوند رفیق ، اصلا می شوند جانِ شیرین..!!

درست می نشینند روی طاقچۀ دلِ هم ...

حرفهایشان یک جورِ خوبی دلنشین است،

دل برای خنده هاشان ضعف می رود؛

اصلا بودنشان شیرین است !!!!

وقتی هم که نیستند،

هی همدیگر را مرور می کنند و مُدام گوش به زنگ آمدن هم هستند......!!!!! خدا این رفیق ها را نگیرد از هم ..... "

سلااام جان شیرین ...